Strona główna

Raptem jeden facet siedzi w więzieniu, celebryci bezkarni. Świat finansjery czy Pruszków? - Zapiski z tygodnia (Wideo)

W nowych "Zapiskach z tygodnia": O nieuczciwych prokuratorach; Świat finansjery? Pruszków przy nich to mafia trzepakowa; Raptem jeden facet siedzi w więzieniu. Do dzisiaj dziwię się, że ludzie tu przyjeżdżali po ujawnieniu tego procederu. Ja bym tam nigdy nogi nie postawił.

Świat finansjery? Pruszków przy nich to mafia trzepakowa - Zapiski z tygodnia

To nie problem znanych ludzi, tylko skur…, którzy żerowali na nieletnich. Do dzisiaj dziwię się, że ludzie tu ( Zatoki Sztuki) przyjeżdżali po ujawnieniu tego procederu. Ja bym tam nigdy nogi nie postawił.

Latkowski nie stawia się w prokuraturze i ostro komentuje śledztwo. Kto wyjaśni aferę „Zatoki Sztuki”?

To przykład działania prokuratury, by niby prowadzić sprawę, a tak naprawdę jej nie rozwikłać. Prokurator chce bazować na źródłach dziennikarskich. Zapomina o tajemnicy dziennikarskiej. Nie chce dotykać niewygodnych wątków. Zza biurka i rękoma dziennikarzy tej sprawy nigdy się nie zakończy. Kolejny przykład, jak prowadzi się w Polsce sprawy pedofilii wśród elit. Czasy się zmieniają, ale celebryci i ludzie w organach ścigania nadal mają być bezkarni. To fikcja, a nie śledztwo.

Ze sprawy Papały zrobiono cyrk. Ośmieszono państwo

Kto za to odpowiada? Dlaczego nikogo nie rozliczamy za to śledztwo? Powinniśmy zająć się rozliczaniem wszystkich, którzy doprowadzili do tej sytuacji. Prawdy i pewności w tej sprawie opinia publiczna nie będzie miała. Niestety.

Dla plażowiczów to kolejna atrakcja

Dopiero po czasie spostrzegam przyczynę zgromadzenia ludzi na końcu plaży. Przy falochronie. Komendant policji krzyczy: „Zabierzcie dzieci.” Nikt się tym nie przejmuje.

Układ Trójmiejski. Przetasowania trudno nazwać zmianą

Niestety #UkładTrójmiejski bez zmian. Bo trudno przetasowania nazwać zmianą. Mój rozmówca: „To jakieś wariactwo.” Drugi oświadcza: „Ale do Warszawy bym się nie przeniósł”. Ludzie się przyzwyczaili.

Latkowski-Majewski-Nisztor-Wprost-afera-tasmowa-podsluchowa.jpg

O co chodzi ze śledztwem w sprawie inwigilacji dziennikarzy

Powodem napisania tego artykułu jest wszczęcie przez Prokuraturę Okręgową w Tarnobrzegu śledztwa w sprawie inwigilacji przez policję dziennikarzy tygodnika „Wprost” zajmujących się aferą podsłuchową. Pragnę przypomnieć, co dwa lata temu z Michałem Majewskim ustaliliśmy i upubliczniliśmy, a co zostało zmilczane.

Wspomnienie z 10 kwietnia 2010

Hotel Sheraton w Sopocie. Tuż po dziewiątej. Ludzie opuszczają pokoje, schodzą się do lobby, zasiadają przed telewizorem z włączonym kanałem informacyjnym. Każdy może oglądać transmisję we własnym pokoju, ale samotność jest nie do zniesienia. Ludzie czują potrzebę bliskości, wspólnoty. Lżej znieść - bezradność i na tę chwilę brak całkowitej wiedzy, co się wydarzyło, kto zginał, kto przeżył. Skurczeni siedzą w sofach, fotelach, przysiadają na brzegach oparć. Podpierają ściany. Wpatrują się z niedowierzaniem w ekran telewizora.

Wstęp do książki "Koronny nr 1. Pseudonim Masa"

Poznaliśmy osobiście dwudziestu kilku tzw. skruszonych z koronami na głowach, włożonymi im przez prokuratorów przy akceptacji sądów. Poznaliśmy ich przestępczą drogę i powody, dla których zdecydowali się zeznawać na niekorzyść swoich wspólników.

Nie tylko o filmie. Rozmowa dla Weszlo.com

Generalnie jednak wiedziałem, że muszę zrobić krok w tył. Stwierdziłem, że będę robił film. Każdy zapomina, że zrobiłem kilkanaście dokumentów i bardziej z tego jestem znany niż z pisania książek i bycia dziennikarzem. „Moja walka” miała być moim wyciszeniem, nie chciałem niczego kontrowersyjnego. Postanowiłem pokazać, że poza polityką, aferami, śledztwami istnieje jeszcze inny świat. Jak trafiłem do Mameda, zrozumiałem bardzo szybko, że tak naprawdę nie chcę robić filmu o MMA. Ale o człowieku, o wysiłku, walce z samym sobą.

Sprawa Ewy Tylman: trudno się połapać, jak było naprawdę

Wkrótce znów usłyszymy o kilku głośnych historiach kryminalnych. I nic wspólnego z tym nie będzie miała działalność opozycji, a istniejące „teoretycznie” organa ścigania, które pogrążone są w chaosie. U wielu śledczych widać zmęczenie, zniechęcenie i wybór pozycji – na przeczekanie.